Obrót segmentem giełdowym odbywa się za pośrednictwem systemu OASIS, obejmującego hybrydową metodę transakcyjną, która łączy najlepsze cechy systemów opartych na wycenach i zarządzaniu zamówieniami. Cykl handlowy trwa od piątku do czwartku, od 10 do 16:30 w poniedziałek-piątek. Jak kupić Scrip na OTCEI Inwestor podchodzi do każdego z brokerów (Dealerzy Członkowie) i wyświetla ekran wyświetlający najlepsze aktualne oferty cenowe. Inwestor może złożyć zamówienie, aby dopasować najlepszą ofertę lub najlepszą stawkę zamówienia. Alternatywnie zlecenie można wprowadzić dla innej stawki niż obecnie dostępna, przy czym zlecenie jest realizowane na podstawie odpowiedniego zlecenia otrzymanego w tym samym okresie rozliczeniowym. Inwestor może również zawrzeć transakcje spekulacyjne, kupując najpierw, a następnie dokonując korekty transakcji po wyższej cenie (kupno do przodu) lub sprzedając pierwsze i podnosząc wartość później, po niższej cenie (krótka sprzedaż). Giełda w Bombaju BSE BSE jest wiodącą i najstarszą giełdą w Indiach, a także w Azji. Została założona w 1887 r. Wraz z utworzeniem The Native Share and Stock Brokers Association. BSE to bardzo aktywna giełda papierów wartościowych z największą liczbą notowanych papierów wartościowych w Indiach. Prawie 70 do 80 wszystkich transakcji w Indiach przeprowadza się samodzielnie w BSE. Firmy będące przedmiotem obrotu na BSE miały 3.049 przed marca 2006 r. BSE jest obecnie giełdą krajową, ponieważ BSE zaczęło pozwalać swoim członkom na konfigurowanie terminali komputerowych poza miastem Bombaju. Jest to jedyna giełda w Indiach, która jest stale uznawana przez rząd. Obecnie (od 1980 r.) BSE znajduje się w Phiroze Jeejeebhoy Towers (28 piętrowym budynku) położonym przy Dalal Street, Fort, Mumbai. Kod PIN - 400021. W 2005 r. BSE uzyskało status pełnoprawnej spółki akcyjnej, a także nową nazwę Bombay Stock Exchange Limited. BSE skomputeryzowało swój system handlu, wprowadzając BOLT (Bombay On Line Trading) od marca 1995 r. BSE działa BOLT w 275 miastach z 5 lakh (0,5 mln) handlarzy dziennie. Średni dzienny obrót BSE wynosi blisko Rs. 200 croresów. 2. Krajowa giełda NSE Utworzenie National Stock Exchange of India Limited (NSE) w 1992 r. Jest ważnym wydarzeniem na indyjskim rynku kapitałowym. Od 1991 r. Przemysł i społeczność inwestująca odczuwały potrzebę. NSE powoli staje się wiodącą giełdą pod względem technologii, systemów i praktyk we właściwym czasie. NSE to największa i najnowocześniejsza giełda w Indiach. Ponadto jest to trzecia co do wielkości giełda na świecie obok dwóch giełd działających w USA. NSE może pochwalić się opartym na ekranie systemem transakcyjnym. W NSE dostępny system zapewnia pełną przejrzystość rynkową operacji handlowych zarówno dla członków handlowych, jak i uczestników i znajduje odpowiedni mecz. NSE nie ma pięter transakcyjnych jak na zwykłych giełdach. Handel odbywa się w całości na ekranie z automatyczną maszyną zamówień. Ekran wyświetla całą informację rynkową za naciśnięciem przycisku. W tym samym czasie system zapewnia ukrywanie identyfikacji operacji rynkowych. Ekran podaje wszystkie informacje, które są dynamicznie aktualizowane. Ponieważ uczestnicy rynku zasiadają we własnych biurach, mają wszystkie zalety wsparcia back office i obiektu, aby skontaktować się ze swoimi wyborcami. Rynek hurtowy rynku wierzytelności, segment rynku kapitałowego oraz handel opcjami Futures amp. 3. Over The Counter Exchange of India OTCEI OTCEI zostało włączone w październiku 1990 r. Jako spółka zgodnie z ustawą o spółkach z 1956 r. Stało się w pełni operacyjne w 1992 r., Otwierając kontuar w Bombaju. Został uznany przez rząd Indii za uznaną giełdę papierów wartościowych zgodnie z ustawą o kontroli i rozporządzeniu w sprawie papierów wartościowych z 1956 r. Był on promowany wspólnie przez instytucje finansowe, takie jak UTI, ICICI, IDBI, LIC, GIC, SBI, IFCI, itp. Cechy OTCEI to: - OTCEI to giełda typu floorless, w której wszystkie działania są w pełni skomputeryzowane. Jego promotorzy zostali wyznaczeni jako członkowie sponsorujący i tylko oni są uprawnieni do sponsorowania firmy do umieszczenia tam na liście. Handel na OTCEI odbywa się za pośrednictwem sieci komputerów lub dealerów OTC zlokalizowanych w różnych miejscach w tym samym mieście, a nawet w miastach. Komputery te pozwalają dealerom zacytować, zapytać amp transakcji za pośrednictwem centralnego komputera OTC za pomocą łączy telekomunikacyjnych. Spółka notowana na innej uznanej giełdzie papierów wartościowych w Indiach nie jest jednocześnie uprawniona do umieszczania na liście OTCEI. OTCEI prowadzi akcje, akcje uprzywilejowane, obligacje, obligacje i warranty. Uczestnikami OTCEI są: - Członkowie i dealerzy powoływani przez OTCEI, Spółki, których papiery wartościowe są notowane, Inwestorzy prowadzący obrót w OTCEI, Registrar, który przechowuje pieczę nad certyfikatami scrip, Settlement Bank, który rozlicza płatność między licznikami, oraz SEBI i rząd, który nadzoruje i regulować pracę. To był krótki zarys różnych Giełd Papierów Wartościowych w Indiach. Powiązane Czym jest system depozytowy w reformach rynku kapitałowego Artykuł współdzielony przez system depozytowy w reformach rynku kapitałowego: depozytariusz jest organizacją, która pomaga w przydzielaniu i przekazywaniu papierów wartościowych oraz pożyczaniu papierów wartościowych. Udziały w depozycie są utrzymywane w formie rachunków elektronicznych, tj. W formie zdematerializowanej, a system depozytowy obraca się wokół koncepcji handlu bez papierów lub bez scrip. Zdjęcie dzięki uprzejmości. safeecollegewp-contentuploads200912stock-market. JPG Skuteczny i w pełni rozwinięty system depozytowy papierów wartościowych jest niezbędny do utrzymania i poprawy efektywności rynku, co jest jedną z podstawowych cech dojrzałego rynku kapitałowego. W marcu 1989 r. Grupa 8216 grupy trzydziestu podkreśliła znaczenie centralnego depozytu, podkreślając niekorzystny wpływ na globalne inwestycje spowodowane nieefektywnością międzynarodowych rozliczeń i czystych obiektów w ich raporcie na temat 8220 systemów rozliczeń i rozrachunków na rynkach papierów wartościowych na świecie8221. Usługa depozytowo-depozytowa jest jednym z kluczowych składników rynków rozwiniętych, takich jak Japonia, Wielka Brytania i USA. Niektóre kraje rozwijające się, takie jak Korea, Hongkong, Malezja, Sri Lanka, Tajwan i Tajlandia, również utworzyły systemy depozytowe. System depozytowy zapewnia szeroki zakres usług, a mianowicie. usługi rynku pierwotnego, usługi rynku wtórnego i usługi pomocnicze. W przypadku usług rynku pierwotnego depozytariusz za pośrednictwem swoich uczestników działa jako łącznik pomiędzy emitentami a potencjalnymi akcjonariuszami. Na rynku wtórnym depozytariusz za pośrednictwem uczestników jako łącznik między inwestorem a dealerem giełdy w celu ułatwienia rozliczeń transakcji zabezpieczających poprzez zapisy księgowe. Ponadto, depozytariusz może świadczyć usługi pomocnicze, takie jak pobieranie dywidend i odsetek oraz przekazywanie informacji korporacyjnych. W Indiach potrzeba utworzenia depozytariusza została zrealizowana po tym, jak duże nieprawidłowości w transakcjach papierami wartościowymi z 1992 r. Ujawniły ograniczenia obowiązującego systemu rozliczeń. Potrzeba systemu depozytowego została również zrealizowana dla zdrowego rozwoju rynku pierwotnego, co skróciłoby czas między przydziałem akcji i przeniesieniem uprawnień wynikających z każdego z przydziałów. Ponieważ Indie mają dużą liczbę notowanych na giełdzie spółek, które wymagają ogromnej ilości papierkowej roboty, skradziono je. certyfikaty forgedfake itp., które stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa inwestycji. Pomysł utworzenia depozytu i wprowadzenia mniejszego handlu i rozliczeń został opracowany w celu poprawy efektywności rynków i wyeliminowania różnych problemów związanych z zajmowaniem się fizycznymi certyfikatami. System depozytowy jest korzystny dla inwestorów, emitentów papierów wartościowych, półproduktów i narodu jako całości. Przeprowadzka na system depozytowy w Indiach została zainicjowana przez spółkę Stock Holding Corporation Limited (SHCIL) w lipcu 1992 r., Kiedy przygotowała dokument koncepcyjny na temat 8220 Krajowego Systemu Rozliczeniowego i Depozytowego 8221 we współpracy z Price Waterhouse w ramach programu sponsorowanego przez Amerykańską Agencję ds. Międzynarodowych Rozwój. Następnie rząd Indii utworzył grupę techniczną pod przewodnictwem Shri R. Chandrasekarana, dyrektora zarządzającego, SHCIL, który przedłożył swój raport w grudniu 1993 r. Indiańska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEBI) składała się z siedmioosobowego składu omówienie różnych strukturalnych i operacyjnych parametrów systemu depozytowego. Biorąc pod uwagę różne problemy i kwestie, rząd Indii ogłosił rozporządzenie w sprawie depozytariuszy we wrześniu -1995 r., Torując tym samym drogę do utworzenia depozytariuszy w kraju. Ustawa depozytowa została uchwalona przez parlament w dniu 19 sierpnia, która ustanawia ramy prawne dla ułatwienia dematerializacji i przeniesienia własności papierów wartościowych do depozytu. Ustawa przewiduje, że depozytariusz, który musi być spółką zgodnie z ustawą o spółkach z 1956 r. I uczestnikami depozytariuszami (tj. Agentami depozytariusza), musi być zarejestrowany w SEBI. Depozytariusz dokonuje dematerializacji papierów wartościowych i przeniesienia własności rzeczywistej poprzez elektroniczną księgowość. Inwestorzy mają jednak możliwość posiadania papierów wartościowych w formie fizycznej lub zdematerializowanej lub rematerializacji papierów wartościowych posiadanych wcześniej w formie zdematerializowanej. SEBI wydał dokument konsultacyjny nr X w sprawie projektów rozporządzeń dla depozytariuszy i uczestników w październiku 1995 r. W celu szerszych konsultacji i powiadomienia przepisy w maju 1996 r., które m. in. dotyczą norm rejestracji depozytów i uczestników, kryteriów kwalifikacji do przyjmowania papierów wartościowych do depozytu, szczególnych praw i obowiązków depozytariuszy, uczestników i emitentów, raportów okresowych i inspekcji SEBI. Rozporządzenie w sprawie depozytów (nowelizacja) z 1997 r. Wydane w styczniu 1997 r. Umożliwiło jednostkom funduszy inwestycyjnych i UTI, papierom wartościowym korporacji państwowych i przedsiębiorstwom publicznym obsługę przez depozytariuszy. National Securities Depository Limited (NSDL), pierwszy depozyt w Indiach, który został promowany przez trzy najważniejsze instytucje w Indiach, a mianowicie. IDBI, UTI i NSE, rozpoczęły działalność od 8 listopada 1996 r. NSDL prowadzi swoją działalność za pośrednictwem uczestników i korporacji rozliczeniowej giełdy, a uczestnicy działają jako pośrednicy rynkowi, za pośrednictwem których NSDL współdziała z inwestorami i członkami rozliczającymi. Po pierwsze, tylko segment rynku kapitałowego National Stock Exchange of India Limited (NSE) został powiązany z NSDL, ponieważ tylko NSE posiada spółkę rozliczeniową (NSCCL), która gwarantuje wykonanie zobowiązań handlowych i została dopuszczona do magazyn towarów. Ustawa depozytowa przewiduje wielokrotny system depozytowy. Wiele innych organizacji jest w trakcie tworzenia depozytów. BSE podjęło decyzję o utworzeniu własnego depozytu (z kapitałem Rs 100 crores). Wraz ze wzrostem sieci depozytów i wzrostem liczby zdematerializowanych papierów wartościowych, korzyści przenikają do zdecydowanej większości uczestników rynku i inwestorów. Bezpieczne i szybkie przekazywanie papierów wartościowych jest ważnym elementem sprawnego i sprawnego funkcjonowania rynku papierów wartościowych. Oprócz problemów związanych z przemieszczaniem fizycznych certyfikatów bezpieczeństwa, złe dostawy z powodu wadliwej pracy z papierem, kradzieży, fałszerstwa itp. Zostały dodane do kosztów transakcji i ograniczonej płynności. Aby przezwyciężyć te trudności, dokonano zmian legislacyjnych w celu zachowania zapisów własności w elektronicznym formularzu księgowym. W tym trybie papiery wartościowe są przenoszone w szybki i bezpieczny sposób, bez pośrednictwa emitentów, poza kilkoma okolicznościami. W celu przyspieszenia procesu dematerializacji papierów wartościowych i handlu zdematerializowanego wprowadzono element przymusu, wymagając od inwestorów indywidualnych i instytucjonalnych rozliczenia transakcji obowiązkowo w postaci zdematerializowanej w akcjach wybranych spółek. Efektywność zautomatyzowanego systemu handlu podłogami w drugorzędnym segmencie rynku jest szeroko dyskutowana, choć dowody na całym świecie sugerują, że rynki odchodzą od systemu handlu opartego na podłodze. Z biegiem czasu handel podłogowy najprawdopodobniej zniknie, zgodnie z tendencjami zauważonymi do tej pory. Przejrzystość jest głównym czynnikiem w debatach nad systemem podłogowym a systemem elektronicznym, a zwolennicy zautomatyzowanego systemu twierdzą, że handel podłogowy jest nieefektywny i mniej przejrzysty. Wiele dużych międzynarodowych rynków giełdowych, takich jak Londyn, Paryż, Toronto, Frankfurt i Sydney, prowadzi handel elektroniczny. Do niedawna handel na indyjskich giełdach papierów wartościowych odbywał się za pośrednictwem otwartego systemu sprzeciwu NSE i OTCEI, które od samego początku stosowały oparty na ekranach system transakcyjny (tj. Odpowiednio 1994 i 1992). Obecnie wszystkie inne giełdy przyjęły internetowy system handlu elektronicznego, zastępując otwarty system protestów. Z dwóch dużych giełd papierów wartościowych, BSE oferuje kombinację systemu handlu opartego na zleceniach i kwotowaniach, podczas gdy NSE ma tylko system kierowany zleceniami. W systemie opartym na zamówieniach zlecenia z całych Indii są wprowadzane do systemu elektronicznego i dopasowywane bezpośrednio w sposób ciągły, bez udziału pracodawcy lub animatora rynku. W systemie opartym na wycenach animatorzy rynku oferują dwukierunkowe wyceny i są gotowi kupić i sprzedać dowolną ilość. Wraz z wprowadzeniem komputerowego handlu członkowie mogli wpisywać zamówienia na stanowiskach roboczych zainstalowanych w swoich biurach, zamiast montować je w pierścieniu handlowym. Istnieją trzy główne zalety handlu elektronicznego w handlu podłogowym, jak zaobserwowano w Indiach, a mianowicie. przejrzystość, bardziej wydajne odkrywanie cen i obniżenie kosztów transakcyjnych. Przejrzystość zapewnia, że ceny akcji w pełni odzwierciedlają dostępne informacje i obniżają koszty transakcji, umożliwiając inwestorowi ocenę ogólnej podaży i popytu. Dzięki obrotowi komputerowemu szybkość, z jaką nowe informacje znajdują odzwierciedlenie w cenach, wzrosła ogromnie. Zwiększyła się również ilość i jakość informacji dostarczanych uczestnikom rynku w trakcie procesu handlowego (przed sprzedażą i po sprzedaży), mającego znaczny wpływ na kształtowanie cen. Poza tym, handel oparty na ekranach ma tę zaletę, że integruje różne centra handlowe w całym kraju w jedną platformę transakcyjną. Można zauważyć, że przed handlem opartym na ekranach sama obecność giełd w różnych regionach implikuje segmentację rynków wpływającą na proces ustalania cen. Inwestorzy w innych lokalizacjach nie mogli w takich warunkach uczestniczyć w procesie ustalania cen na głównej giełdzie papierów wartościowych, czyli BSE. Jednak dzięki transakcjom opartym na ekranach w różnych lokalizacjach, proces odkrywania cen poprawił się na indyjskich giełdach. Handel oparty na ekranach doprowadził również do znacznej redukcji kosztów transakcyjnych, ponieważ umożliwił wyeliminowanie sieci pośredników do realizacji zamówień z różnych lokalizacji na BSE i NSE. Na koniec marca 2008 r. Liczba firm powiązanych z NSDL i CDSL wynosiła odpowiednio 7 354 i 5 943. Liczba zdematerializowanych papierów wartościowych wzrosła z 233,95 miliarda na koniec marca 2007 r. Do 286,72 miliarda na koniec marca 2008 r. W tym samym okresie wartość zdematerializowanych papierów wartościowych wzrosła o 26,59 z R / 34,365 miliardów (788 miliardów Rs9,6 670 miliardów (1,243 miliarda US). Od czasu wprowadzenia systemu depozytowego, dematerializacja postępuje w szybkim tempie i zyskała akceptację wśród uczestników rynku. Wszystkie aktywowane w obrocie scrip8217 są przechowywane, sprzedawane i rozliczane w formie demat. Depozyty w Indiach świadczą usługi depozytowe inwestorom poprzez uczestników depozytów (DP). Depozyty nie obciążają bezpośrednio inwestorów, ale obciążają ich PRR, którzy z kolei pobierają opłaty od klientów. PRD mogą mieć własną strukturę opłat dla swoich klientów. Jednakże, zgodnie z dyrektywą SEBI, DP nie mogą obciążać inwestorów opłatą za otwarcie konta beneficjenta (BO) (z wyjątkiem opłat ustawowych), kredyt papierów wartościowych na konto BO i opłaty depozytowe. Można dodać, że depozyty obniżały swoje opłaty wraz ze wzrostem wolumenów.
No comments:
Post a Comment